Het toepassen van beheermaatregelen en natuurlijke ontwikkeling van de vegetatie zorgen voor veranderende omstandigheden in een natuurgebied. Vegetatiekaarten op basis van satellietdata dragen bij aan een actueel beeld van de risico’s en dienen als input voor onder andere het natuurbrandverspreidingsmodel en de Risico Index Natuurbranden.
Het opleveren van gedetailleerd en actueel kaartmateriaal van alle Nederlandse natuurgebieden, dat onder andere gebruikt kan worden voor het actualiseren van het natuurbrandverspreidingsmodel.
Om natuurbranden beheersbaar te kunnen houden, is het noodzakelijk inzicht te hebben in de risico’s. Deze risico’s worden onder meer bepaald door de vegetatie in de natuurgebieden. Ieder vegetatietype heeft een ander brandgedrag. Aan ieder vegetatietype is daarom een brandstofmodel gekoppeld, waaruit informatie over het brandgedrag kan worden afgeleid. In het brandstofmodel is de samenstelling van de vegetatie en de biomassa opgenomen. Het voorspellen van de mogelijke verspreiding van een natuurbrand doen we aan de hand van het natuurbrandverspreidingsmodel (NBVM).
Momenteel maken we gebruik van de basiskaart Top10 NL om de verschillende typen vegetatie te onderscheiden. Maar door satellietdata te gebruiken kunnen we veel meer vegetatietypen onderscheiden en een gedetailleerde landelijke vegetatiekaart ontwikkelen. Dit is van grote waarde voor zowel het voorkomen als bestrijden van natuurbranden.
Vanuit het deelproject Satellietdata en vegetatiekaarten is opgeleverd:
‘Voor het Natuurbrandverspreidingsmodel hebben we verschillende brandstofonderzoeken uitgevoerd waar ik nauw bij betrokken was. Deze onderzoeken zijn uitgevoerd in samenwerking met de Stephen F. Austins State University uit Texas en hogeschool van Hall Larenstein. Dit heeft veel data opgeleverd om meerdere brandstofmodellen samen te kunnen stellen voor het NBVM.
Vanuit een samenwerking tussen het Instituut Fysieke Veiligheid en diverse partners zoals Netherlands Space Office (NSO) is een ‘proof of concept’ gemaakt door het bedrijf VanderSat. Deze ‘proof of concept’ toonde aan dat met behulp van satellietdata gedetailleerdere en up-to-date vegetatiekaarten mogelijk zijn en waaraan de brandstofmodellen gekoppeld kunnen worden’.