Schilderen doet hij eigenlijk te weinig. ‘Al is het wel een soort passie van me.’ In een grijs verleden heeft Sjaak nog het Grafisch Lyceum gevolgd. Om uiteindelijk in een compleet andere sector aan de slag te gaan: eerst de marechaussee, toen de brandweer in Rotterdam en nu is hij teamleider bij de collega’s van de veiligheidsregio in Dordrecht. In zijn eigen woonplaats Zwijndrecht is hij vrijwilliger.
‘Ik dacht dat het wel in twee maandjes gedaan zou zijn. Het werd een half jaar!’
‘De kantine is gemoderniseerd en die schuifwand zou bestickerd worden, maar dat ging niet door. Waarom zou ik het niet doen, dacht ik? Iedereen reageerde enthousiast. Het was meteen van: laat maar zien. En dan moet je de koe maar bij de horens vatten.’
Dat heeft Sjaak gedaan, in maar liefst 220 uur tijd. Lachend: ‘Ik dacht dat het wel in twee maandjes gedaan zou zijn. Het werd een half jaar!’ De ‘première’ was op 18 januari. Zijn kunstwerk is een realistische impressie van het brandweerleven. Sjaak: ‘Er staan voertuigen op, een brand, een oude Magirus in zwart-wit, de kazerne en twee korpsleden. Alles is realistisch geschilderd. Je moet het wel kunnen herkennen.’
Nog altijd neemt hij de complimenten in ontvangst van collega’s. ‘Het geeft een stukje verbondenheid binnen het korps Zwijndrecht.’ En weer die bescheidenheid: ‘Het is met acrylverf gedaan, dus in het ergste geval kun je het er ook gewoon weer afhalen.’ Andere posten met kale muren kunnen Sjaak bellen voor een kunstwerk? ‘Ha ha, nee liever niet. Ik heb er elke minuut met plezier aan gewerkt, maar om het nu ergens anders te gaan herhalen kost te veel tijd!’
Dit artikel komt uit het lentenummer van de Brandweerkrant van Nederland
Bezoek de pagina Blader door de krant op Issuu